Στοματική χειρουργική

Η εξαγωγή του δοντιού είναι μια οδοντιατρική πράξη αφαίρεσης ολόκληρου του δοντιού ή της ρίζας του από το οστό της γνάθου.

Εξαρτάται από την υποκείμενη παθολογία του δοντιού. Σε γενικά πλαίσια, οι εξαγωγές χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Απλές: γίνονται στα δόντια που είναι ορατά και απαιτούν την χρήση ειδικών εργαλείων.

Χειρουργικές: γίνονται στα δόντια που δεν έχουν ακόμα ανατείλει ή σε καταστάσεις που υπάρχει κάταγμα του δοντιού κάτω από την γραμμή των ούλων (π.χ εξαγωγή φρονιμίτη). Απαιτούν ειδικά εργαλεία και την πραγματοποίηση μιας τομής και ίσως την εκτομή οστού.

Μπορεί να προτείνουμε την εξαγωγή ενός ή περισσότερων δοντιών στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Κάταγμα δοντιού
• Εκτεταμένη τερηδόνα
• Ενεργή κι εκτεταμένη περιοδοντική νόσος
• Αποτυχία ενδοδοντικής θεραπείας
• Προβλήματα κατά την ανατολή των δοντιών
• Έγκλειστα δόντια
• Τοποθέτηση πλήρους οδοντοστοιχίας
• Ακτινοβολία στην περιοχή του προσώπου
• Αποτυχία απλής εξαγωγής (για χειρουργική)

Οι αντενδείξεις αφορούν κυρίως την χειρουργική εξαγωγή, διότι είναι μία πιο επεμβατική μέθοδος και απαιτείται η χρήση αναισθησίας. Ο οδοντίατρος οφείλει να λάβει ένα πλήρες ιστορικό και να εκτιμήσει την γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Πολύ σημαντικό είναι να ερωτηθούν τα φάρμακα τα οποία παίρνει ο ασθενής, με πιο σημαντικά τα αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακά. Σε κάθε περίπτωση, ο ειδικός ζυγίζει την ωφέλεια έναντι των κινδύνων της μεθόδου αυτής και αποφασίζει ανάλογα.

Η εξαγωγή των δοντιών οφείλει να γίνεται από ειδικό. Είναι μια μέθοδος που πραγματοποιείται αρκετά συχνά και είναι ασφαλής. Παρ΄ όλα αυτά, καμία μέθοδος δεν στερείται επιπλοκών και κινδύνων, με τη χειρουργική εξαγωγή να είναι σαφώς πιο δύσκολη σε σχέση με την απλή εξαγωγή. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ο οδοντίατρος πρέπει να λάβει υπόψη πριν την διενέργεια της εξαγωγής και να υπολογίσει πόσο «δύσκολη» θα είναι η διαδικασία. Αν οι παράγοντες αυτοί παραπέμπουν σε πολύ δύσκολο περιστατικό, καλό θα ήταν η εξαγωγή να πραγματοποιηθεί από γναθοχειρουργό. Μερικοί από αυτούς τους παράγοντες είναι:

• Κατάσταση οδοντικών ιστών: όσο πιο κατεστραμμένοι είναι οι ιστοί, τόσο πιο δύσκολη είναι η διαδικασία εξαγωγής.
• Σχέση με τους παρακείμενους ιστούς: οι ακτινολογικές εξετάσεις είναι το πιο βοηθητικό εργαλείο. Αν το δόντι είναι σε άμεση επαφή με άλλους ιστούς, η εξαγωγή θα είναι δύσκολη.
• Σχήμα και φορά ριζών: αν δεν ληφθούν πολλές ακτινολογικές εικόνες, μπορεί είτε να παραμείνει κάποια ρίζα, είτε να μην γίνει σωστά η διαδικασία. Όσο πιο ανώμαλο είναι το σχήμα και η φορά των ριζών, τόσο πιο δύσκολη είναι η εξαγωγή.
• Κατάσταση περιρριζίου: ελέγχεται με ακτινολογικές εξετάσεις

Πριν την εξαγωγή, ο οδοντίατρος θα πρέπει να πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, να πραγματοποιήσει κλινική εξέταση και να ληφθούν οι απαραίτητες ακτινολογικές εικόνες. Ο ασθενής πρέπει να είναι ενήμερος για όλη τη διαδικασία και τις πιθανές επιπλοκές. Αφού γίνουν τα παραπάνω, ο γιατρός χορηγεί τοπική αναισθησία στην περιοχή όπου πρόκειται να πραγματοποιηθεί η εξαγωγή. Με τη βοήθεια του εξαγωγέα και μίας οδοντιατρικής λαβίδας, ο ειδικός απομακρύνει το δόντι και, αν χρειαστεί, αναδιαμορφώνει την περιοχή εργασίας. Η διαδικασία τελειώνει με ράμματα. Για να μειωθεί η αιμορραγία και να μην μολυνθεί η περιοχή, ο γιατρός τοποθετεί μια αποστειρωμένη γάζα, την οποία ο ασθενής κρατά για 30-45 λεπτά. Για τουλάχιστον μία ημέρα, απαγορεύεται το κάπνισμα και ο καθαρισμός της περιοχής.

Πριν την εξαγωγή, ο οδοντίατρος θα πρέπει να πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, να πραγματοποιήσει κλινική εξέταση και να ληφθούν οι απαραίτητες ακτινολογικές εικόνες. Ο ασθενής πρέπει να είναι ενήμερος για όλη τη διαδικασία και τις πιθανές επιπλοκές. Ο ασθενής πρέπει να καλυφθεί με αντιβίωση μια ώρα πριν την εξαγωγή με συνδυασμό αμοξυκιλλίνης 500mg και κλαβουλανικού οξέως 125mg. Αφού γίνουν τα παραπάνω, ο γιατρός χορηγεί τοπική αναισθησία στην περιοχή όπου πρόκειται να πραγματοποιηθεί η εξαγωγή. Με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων γίνεται η τομή του περιόστεου και του βλεννογόνου της περιοχής. Με αυτό τον τρόπο αποκαλύπτεται η ρίζα και ο γιατρός αναδιαμορφώνει την περιοχή. Γίνεται αφαίρεση του δοντιού και των περιοχών που απαιτούνται και το τραύμα κλείνει με ράμματα. Για να μειωθεί η αιμορραγία και να μην μολυνθεί η περιοχή, ο γιατρός τοποθετεί μια αποστειρωμένη γάζα, την οποία ο ασθενής κρατά για 30-45 λεπτά. Για τουλάχιστον μία ημέρα, απαγορεύεται το κάπνισμα και ο καθαρισμός της περιοχής.

Η εξαγωγή είναι μία ασφαλής μέθοδος, εφόσον διενεργείται από ειδικό οδοντίατρο. Οι πιο συχνές επιπλοκές είναι η αιμορραγία και η μόλυνση.

Η Alpha Smiles πραγματοποιεί όλες τις χειρουργικές πρακτικές με την βοήθεια της τεχνολογίας και φυσικά υπό πλήρως άσηπτες συνθήκες, με σκοπό την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης οποιασδήποτε επιπλοκής.

Ο ασθενής για τουλάχιστον 24 ώρες δεν πρέπει να καπνίσει, ούτε να καθαρίσει την περιοχή. Για την πρόληψη της μόλυνσης συνίσταται η χρήση στοματικού διαλύματος χλωρεξιδίνης 0,12% πρωί και βράδυ για μια εβδομάδα. Για τις πρώτες ώρες συνιστάται η τοποθέτηση πάγου στο πρόσωπο, εξωτερικά της περιοχής όπου έγινε η εξαγωγή. Τις πρώτες τρεις ημέρες αναμένεται ο ασθενής να εμφανίσει οίδημα. Τα ράμματα συνήθως αφαιρούνται μετά από περίπου μία εβδομάδα.

Επειδή κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, θα σας δοθούν αναλυτικές οδηγίες πριν και μετά τη διαδικασία. Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οτιδήποτε σας απασχολεί.

Ακρορριζεκτομή είναι μια οδοντιατρική διαδικασία, στην οποία ο οδοντίατρος αφαιρεί ένα κομμάτι της άκρης της ρίζας του δοντιού με σκοπό το δόντι να διατηρηθεί και να μην γίνει η εξαγωγή του.

Η ακρορριζεκτομή μπορεί να γίνει στις εξής περιπτώσεις:

• Αποτυχία ενδοδοντικής θεραπείας
• Ανώμαλη ανατομία ριζών (π.χ στενοί ή κεκαμμένοι ριζικοί σωλήνες)
• Απόστημα
• Πόνος που παραμένει μετά την ενδοδοντική θεραπεία
• Κάταγμα ή διάτρηση της ρίζας

Όπως σε κάθε οδοντιατρική μέθοδο, έτσι και στην ακρορριζεκτομή είναι πολύ σημαντικό ο οδοντίατρος να πάρει ένα πολύ καλό ιστορικό και να γίνει ενδελεχής κλινική εξέταση. Το πιο βοηθητικό εργαλείο, όμως, είναι οι απεικονιστικές εξετάσεις. Με αυτές μπορούμε να δούμε πόσο εκτεταμένη είναι η βλάβη και να σχεδιάσουμε το πλάνο θεραπείας. Είναι υψίστης σημασίας ο ασθενής να κατανοήσει όλη τη διαδικασία και να του λυθούν όλες οι τυχόν απορίες. Αφού γίνει αυτό, με ειδικά εργαλεία απομονώνεται η περιοχή στην οποία θα πραγματοποιηθεί η ακρορριζεκτομή και χορηγείται τοπική ή στελεχιαία αναισθησία. Με τη βοήθεια ενός ειδικού εργαλείου, του χειρουργικού κριγμού, απομακρύνονται τα ούλα και στο ύψος του ακρορριζίου με τροχό εφαρμόζεται τρυπανισμός του οστού. Όταν ο γιατρός δει το πάσχον τμήμα, το απομακρύνει και το αναδιαμορφώνει. Στο σημείο που έχει απομακρυνθεί η ρίζα, ο οδοντίατρος τοποθετεί ένα ειδικό βιοσυμβατό υλικό, ώστε αυτή να «σφραγιστεί». Η διαδικασία τελειώνει με την διενέργεια ραμμάτων στα ούλα.

Η κύστη είναι η εντοπισμένη συλλογή υγρού στα ούλα. Αν το υγρό είναι πυώδες, τότε έχουμε απόστημα.

Αν υπάρχει μεγάλη κύστη στα ούλα, μπορεί να απειλήσει την υγεία των δοντιών που βρίσκονται στην περιοχή αυτή. Αν υπάρχει απόστημα, τα πράγματα γίνονται δυστυχώς πιο σοβαρά. Οι επιπλοκές του αποστήματος μπορεί να είναι τοπικές και καταστροφικές (π.χ οστεομυελίτιδα, απώλεια δοντιών) ή ακόμα και να δημιουργήσουν πολύ σοβαρά πολυσυστημικά προβλήματα (π.χ ενδοκαρδίτιδα, θρόμβωση σηραγγώδους κόλπου κτλ). Όσο πιο έγκαιρα αντιμετωπιστεί το απόστημα, τόσο το καλύτερο.

Η πρώτη μας ενέργεια, αφότου διαγνώσουμε την κύστη ή το απόστημα είναι η διάνοιξη και παροχέτευση. Μέσω μιας μικρής οπής τομής στην επιφάνεια του δοντιού, ο ειδικός προσπαθεί να παροχετεύσει το πυώδες υγρό. Έπειτα, πραγματοποιείται ενδοδοντική θεραπεία. Είναι πολύ σημαντικό ο ειδικός να καθαρίσει σωστά και μεθοδικά την περιοχή, ώστε να μην ξαναδημιουργηθεί το απόστημα. Συστήνεται η λήψη αντιβίωση και παυσίπονων για λίγες ημέρες μετά την επέμβαση.